مقایسه زبان چینی و ژاپنی

زبان ژاپنی و چینی از جمله زبان‌هایی هستند که به دلیل تعداد زیاد واژگان مشترک‌شان شناخته می‌شوند. چراکه تعداد واژگان مشترک این دو زبان بیش از ۵۰ درصد برآورد شده است. با این حال، این دو زبان از لحاظ ریشه و خاستگاه، سیستم نوشتاری، تلفظ و آواشناسی و ترتیب گرامر تفاوت‌هایی زیادی  با یکدیگر دارند. هنگام مقایسه زبان چینی و ژاپنی متوجه می‌شویم که ریشه خاستگاه زبان ژاپنی خانواده ژاپونیک باز می‌گردد، درحالی که زبان چینی به خانواده زبان‌های سینیتی تبتی تعلق دارد. همچنینُ زبان ژاپنی از ترتیب گرامری sov (فاعل- مفعول- فعل) و زبان چینی از ترتیب گرامری svo (فاعل- فعل- مفعول) پیروی می‌کند. در ادامه این مقاله، قصد داریم به مقایسه زبان چینی و ژاپنی بیشتر بپردازیم.

در جدول زیر مقایسه کلی زبان‌های چینی و ژاپنی را مشاهده می‌کنید.

ریشه و خاستگاه زبان چینی و ژاپنی

ریشه خانواده زبان چینی به خانوده زبان‌های سینیتی و تبتی (sino- tibetan) باز می‌گردد؛ این خانواده شامل زبان‌هایی است که در شرق، جنوب و جنوب‌شرقی رواج دارند. در مقابل، زبان ژاپنی به خانواده ژاپونیک تعلق دارد، اما به دلیل عدم ارتباط واضح با سایر خانواده‌های زبانی، برخی آن را زبانی با خویشاوندی نامشخص می‌دانند. بر اساس نظریه مهاجرت یایویی، قوم یایویی زبان ژاپنی را از شبه جزیره در دوره‌ای بین اوایل تا میانه سده چهارم پیش از میلاد وارد کرده‌اند.

مقایسه زبان‌های چینی و ژاپنی به لحاظ گرامر

یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های این دو زبان، در ساختار جمله است؛ زبان چینی دارای ساختار svo (فاعل- فعل- مفعول) و زبان ژاپنی دارای ساختار sov (فاعل- مفعول- فعل).  زبان چینی از کاراکترهای هانزی (汉字) تشکیل شده است، در حالی که زبان ژاپنی از کارکترهای کانجی (漢字) که نسخه‌ای مشابه هانزی تشکیل شده همچنین از هیراگانا و کاتاکانا نیز استفاده می‌کند. تفاوت دیگر این دو زبان در صرف فعل است؛ در زبان چینی صرف نمی‌شوند، در حالی که در زبان ژاپنی افعال بر اساس گروه، زبان و میزان رسمیت صرف می‌شوند. 

مقایسه واژگان زبان چینی و ژاپنی

زبان ژاپنی  تعداد زیادی واژه از زبان چینی گرفته است که بیش از 50 درصد واژگان ژاپنی منشا چینی دارند. همچنین، زبان ژاپنی برخی از واژگان مدرن خود را نیز از زبان‌هایی مانند انگلیسی گرفته است. این واژگان با خط کاتاکانا نوشته می‌شوند. در مقابل، زبان چینی در طول تاریخ، به‌طور پراکنده واژگانی از دیگر زبان‌ها، به ویژه آلتایی در دوره‌های سلسه یوآن تا سلسله چینگ گرفته است. با این حال، حجم این واژگان محدود است و گستردگی چندانی ندارد.

تلفظ زبان چینی در برابر زبان ژاپنی

تلفظ در زبان چینی بر پایه‌ تُن است؛ این زبان دارای ۴ تن اصلی است که هر کدام معنای واژه را تغییر می‌دهند. در مقابل، زبان ژاپنی تنی نیست بلکه آوایی محسوب می‌شود؛ به این معنا که هر حرف یا نماد تقریبا همیشه یک صدای ثابت دارد و یادگیری تلفظ واژه‌ها آسان‌تر است. همچنین زبان ژاپنی از سیستمی به نام لهجه زیر و بمی (pitch accent) استفاده می‌کند که نسبت به سیستم تُنی بسیار ساده‌تر است. در مجموع، از آواشناسی، زبان چینی ( به‌ویژه ماندارین) سخت‎‌تر از زبان ژاپنی به شمار می‌آید. هر چند زبان ژاپنی نیز گاهی شامل تلفظ‌های چالش‌برانگیزی است، اما به میزان پیچیدگی آن به اندازه زبان چینی نیست.

مدت زمان یادگیری زبان ژاپنی در مقابل چینی

مدت زمان یادگیری زبان ژاپنی و چینی، به هدف، انگیزه، منابع آموزشی و میزان زمانی که برای مطالعه اختصاص می‌دهید بستگی دارد. رسیدن به سطح A1 در زبان چینی و ژاپنی، بسته به شدت مطالعه، حدود ۹۰-۱۲۰ ساعت طول می‌کشد. با مطالعه فشرده (۳ ساعت روزانه)، این زمان می‌تواند ۲-۳ ماه باشد. با این وجود براساس تحقیقات FSI هر دو زبان ژاپنی و چینی جزو زبان‌های فوق سخت برای یادگیری طبقه بندی شده‌اند.

آموزش و تمرین بیشتر زبان ژاپنی  و چینی

یادگیری زبان ژاپنی و چینی به تمرین و مداومت نیاز دارد. در اپلیکیشن Go2train  گرامر و قواعد این دو زبان به‌صورت کامل و با تدریس استادان با تجربه و حرفه‌ای آموزش داده‌ می‌شود. همچنین در طول سایر مراحل آموزش زبان ژاپنی  و چینی در این اپلیکیشن، شما بیشتر و ملموس‌تر با این دو زبان آشنا شده و تفاوت آن‌ها را بیشتر درک خواهید کرد.

نوشتار زبان چینی راحت‌تره یا ژاپنی

زبان چینی به طور کامل با کاراکترهای هانزی نوشته می‌شود، در حالی که زبان ژاپنی علاوه بر استفاده از کانجی، دارای دو الفبای آوایی است که شامل هیراگانا و کاتانا هستند. کاراکترهای چینی معمولا پیچیده‌تر از نمادهای هیراگانا و کاتاکانا هستند و حفظ کردن آن‌ها به زمان بیشتری نیاز دارد. همچنین، زبان چینی فاقد الفبایی آوایی است، که این موضوع نوشتن و خواندن آن را دشوارتر می‌کند. در مقابل، نوشتن و خواندن زبان ژاپنی هر چند پیچیده، اما سیستماتیک‌تر است.

شباهت های زبان چینی و ژاپنی

آشنایی با شباهت‌های زبان چینی و ژاپنی می‌تواند به شناخت بیشتر این دو زبان کمک کند. بنابراین در جدول زیر شباهت‌های مهم این دو زبان را مشاهده می‌کنید.

تفاوت های زبان چینی و ژاپنی

فرق زبان ژاپنی با چینی را نیز می‌توانید در این جدول مشاهده کنید.

مقایسه زبان چینی و ژاپنی به لحاظ کاربرد

تقریبا ۱.۳۹میلیارد نفر در جهان به زبان چینی صحبت می‌کنند. لازم به ذکر است که زبان چینی پرگویشورترین زبان دنیا محسوب می‌شود. این زبان در کشورهایی مانند هنگ‌کنگ، چین، تایوان و سنگاپور، ماکائو و ۲۱ کشور دیگر گویشور دارد. در مقابل، زبان ژاپنی حدود ۱۲۸میلیون نفر گویشور دارد که حدود ۱۲۵ میلیون نفر از آن‌ها در ژاپن زندگی می‌کنند. همچنین در کشورهایی مانند برزیل، ایالات متحده آمریکا و پرو، جوامع قابل توجهی از ژاپنی تبارها زندگی می‌کنند که زبان ژاپنی را به‌عنوان زبن مادری یا زبان دوم خود آموزش دیده‌اند.

جمع بندی

در این مطلب به مقایسه زبان چینی و ژاپنی پرداختیم. زبان چینی و ژاپنی از نظر ترتیب اسم، گرامر، جنسیت گرامری و صرف فعل شباهت‌های زیادی دارند. برای مثال، در هر دو زبان نام خانوادگی قبل از اسم می‌آید و احترام جایگاه ویژه‌ای در ساختار زبانی دارد. با این حال، تفاوت‌های چشمگیری میان این دو زبان وجود دارد. به عنوان مثال، زبان چینی آوایی نبوده و دارای چهار تُن متفاوت است. در حالی که، زبان ژاپنی آوایی است همچنین، زبان چینی صرف فعل ندارد، اما زبان ژاپنی افعال بر اساس زمان، حالت منفی یا مثبت بودن و میزان رسمی بودن جمله صرف می‌شوند.

شما چه تفاوت‌های دیگری بین زبان چینی و ژاپنی می‌شناسید؟ دوست دارید کدام زبان را یاد بگیرید؟ نظرات و تجربیات خود را با ما به اشتراک بگذارید.

سوالات متداول

منابع:

• chinese language history
• oxfordre